Hoe gaat het met je?

‘Oei, die wortelkanaalbehandeling was niet fijn. Achteraf gezien had ik kunnen weten dat er iets niet klopte. Mijn kiezen kregen een optater toen ik warme chocolademelk dronk. En dat heb ik gewoon maar laten gaan he? Ik dacht: ’Dat gaat vast vanzelf weer over.

De pijn werd steeds erger en pas toen ik middenin de nacht mijn bed uitging om een paracetamol te halen, ben ik naar de tandarts gegaan.’

Een verpleegkundige vertelde me dat herkenbare verhaal. En ik vroeg me af:

Waarom wuiven we onze prille klachten weg?

En wat is de overeenkomst met de opmaat naar een burn-out? Wuif je dan óók stiekem je prille klachten weg?

Ik spreek veel mensen die dat inderdaad doen. Dan hoor ik dingen als: ‘Het is nu een drukke tijd he? Als: corona voorbij is, ik verhuisd ben, mijn kinderen groter zijn, het personeelstekort opgelost is, ik minder ga werken enzovoorts. Dan komt het vast goed.’ En doorrr.

Daarom heb ik een vraag aan je.

Hoe gaat écht met jou?

Heb je helder welke signalen je ongemerkt naar de rand van het burn-out ravijn leiden?

Niet? Dan is het tijd voor actie.

Maak dit weekend nog een preventieplan. Ook als je eerder een burn-out kreeg is het zinvol om dat te doen.

Hoe doe je dat?

Ik geef je een voorbeeld van een preventieplan. Tijdens fase één kun je nog makkelijk terugschakelen, maar als je fase twee en drie er bovenop stapelt, wordt dat een stuk lastiger. In onderstaand voorbeeld zie je dat de signalen bij elke stap in ernst toenemen.

  • Je verwaarloost je huishouden of je verwijdert direct elk stofje dat je ziet liggen
  • Je verwaarloost je sociale contacten, of je neemt juist de hele wereld op je nek
  • Je verwaarloost je zelfzorg, of je bent juist obsessief bezig met eten of sporten

Je kunt er natuurlijk ook voor kiezen om je preventieve signaleringsplan gedetailleerder te beschrijven.

Ook daar geef ik je een voorbeeld van

  • Je hebt regelmatig last van lichte klachten, zoals bijvoorbeeld oorsuizingen of vermoeidheid
  • Na je vrije dagen of een weekendje weg, ben je niet écht uitgerust. Je hoofd zit vol of het wordt al lastiger om keuzes te maken
  • Je kunt je werk of je problemen niet meer relativeren of loslaten. Je krijgt het gevoel dat alles wat je beetpakt je bij de handen afbreekt of je wordt onzeker

Welke signalen je ook opschrijft: Als je zelf geen actie onderneemt trekt je uitgeputte lichaam zelf aan de noodrem. Dan heb je weinig meer te vertellen en word je vanzelf stilgezet.

Wat doe je als eerste bij elke fase?

Ontrafelen wat er speelt en overzicht creëren. Schrijf alles op waar je hoofd zo druk mee is.

Daarna ga je skippen

Nee, zeg nu alsjeblieft niet dat dat niet kan. Als je lichaam morgen aan de noodrem trekt heb je niks meer te willen.

Geef je lichaam de broodnodige rust

En doe elke dag een herstelgerichte activiteit. Schrijf voor jezelf een rijtje herstel bevorderende activiteiten op. Voorbeelden: Een strandwandeling maken, je hart luchten bij je vriendin, vragen of je partner een tijdje voor wil koken of koop een bos rozen voor jezelf. Het maakt  niet uit wat het is. Als het jou maar helpt.

Zoek de stilte op

Doe elke dag minimaal één ding waar jij van gaat glimlachen. En schrijf elke avond drie dingen op waar je trots op bent.

Of je een ontsteking aan je wortelkanaal altijd kunt voorkomen, weet ik niet. Als je elke dag flost, je mond na het poetsen met mondwater spoelt en elk halfjaar voor controle naar de tandarts gaat, helpt dat allicht. Maar verder ben ik een leek op tandartsgebied.

Maar ik geloof wél dat je een burn-out kunt voorkomen. Wil je er zeker van zijn dat jij je best hebt gedaan om zo goed mogelijk voor jezelf te zorgen?

Maak dan aankomend weekend je persoonlijke preventieplan

Lukt het je niet alleen om je preventieplan te maken of komt het er niet van? Laat het me weten. Ik  help je graag op weg.

Kun je zelf niet bedenken wat jou helpt om rust in je hoofd te ervaren? Doe dan inspiratie op in mijn gratis E-book: 40 onmisbare tips voor rust in je hoofd.

Mijn naam is Gerry Hulst!

Mijn naam is Gerry Hulst en er stroomt psychiatrisch verpleegkundig bloed door mijn aderen. Ik werk graag met verpleegkundig specialisten, verpleegkundigen en middenmanagers in de zorg. Het gaat me aan het hart dat zij het lastig vinden om zich stevig te positioneren binnen de krachtenvelden in de zorg. Zij leren bij mij hoe ze met meer zelfvertrouwen én ontspannen in hun werk en leven kunnen staan. Alle personages en gebeurtenissen in mijn blogs zijn fictief. Wanneer je jezelf of een collega meent te herkennen berust dat op toeval.

Gerry Hulst - coach voor de zorg
Scroll naar boven